Τον Οκτώβρη του 1940, την ώρα που ολόκληρη η Ευρώπη υποτάσσονταν αμαχητί στην Χιτλερική Γερμανία και την σύμμαχό της Ιταλία, σήμανε η ώρα της Ελλάδας, σήμανε η ώρα της μεγάλης δοκιμασίας του Ελληνικού λαού.
Λίγο μετά τις 3 τα ξημερώματα της 28ης Οκτωβρίου του 1940, ο Ιταλός Πρέσβης στην Ελλάδα, Εμμανουέλε Γκράτσι, παρέδωσε στον τότε Κυβερνήτη Ιωάννη Μεταξά τελεσίγραφο της Ιταλικής Κυβέρνησης, με το οποίο του ζητούσαν να επιτρέψει την ελεύθερη διέλευση του Ιταλικού στρατού από την Ελληνοαλβανική μεθόριο προκειμένου στη συνέχεια να καταλάβει κάποια στρατηγικά σημεία του Βασιλείου της Ελλάδας.
Ο Ιωάννης Μεταξάς διαβάζοντας το τελεσίγραφο σήκωσε το βλέμμα του από το κείμενο, στέκεται όρθιος απέναντι στον Γκράτσι και του απαντά: «ΟΧΙ».
Δεν δείλιασε, δεν δίστασε ούτε στιγμή. Η φωνή του παγερή και διαπεραστική. Ήξερε άλλωστε ότι το κακό ερχόταν, ο πόλεμος ήταν προ των πυλών, η διαίσθησή του δεν τον ξεγελούσε.
Όρθωσε ανάστημα στον Ιταλό Γκράτσι, αλλά στην πραγματικότητα το ανάστημα το όρθωσε ο Ελληνικός Λαός. Στάθηκε απέναντι στον φασισμό, αλύγιστος και περήφανος.
«ΟΧΙ» δεν θα περάσετε!!!! Ξεκάθαρη απάντηση από έναν Ηγέτη αποφασισμένο για όλα. Από τον Ηγέτη που ήξερε ότι ο Ελληνικός Λαός θα έγραφε με χρυσά γράμματα Ιστορία στα Ελληνοαλβανικά σύνορα. Και έτσι έγινε!!!!
Αυτό που δεν μπορούσε όμως κανένας, ούτε και ο πιο αισιόδοξος άνθρωπος να φανταστεί, ήταν ότι οι Έλληνες, (παιδιά, γυναίκες, άντρες) πήγαιναν στο μέτωπο τραγουδώντας. Παρακαλούσαν να πάνε, το αποδεικνύουν οι φωτογραφίες και οι εικόνες της εποχής δείχνουν ανθρώπους χαρούμενους, να στοιβάζονται στα βαγόνια των τρένων. Να αψηφούν το κρύο, τη βροχή και το χιόνι, ΟΛΟΙ ΕΤΟΙΜΟΙ ΓΙΑ ΟΛΑ.
Και το θαύμα έγινε, το Ελληνικό σχέδιο επιχειρήσεων πέτυχε, και από τις 14 Νοεμβρίου 1940 άρχισε η προέλαση του Ελληνικού Στρατού ο οποίος κατόρθωσε μέχρι τα μέσα Μαρτίου 1941 να φθάσει βαθιά μέσα στην Βόρειο Ήπειρο και να καταλάβει περιοχές, σφραγισμένες με την παρουσία Ελλήνων από αιώνες. Η Νίκη έστεψε τα Ελληνικά όπλα στον πολυαίματο αλλά δίκαιο αγώνα των Ελλήνων. Ο Ελληνικός λαός ανέπνευσε και μαζί του ανέπνευσαν οι λαοί και των άλλων χωρών της Ευρώπης.
Ναι, ο φασισμός δεν είναι ανίκητος, όλα μπορούν να γίνουν. Θέλει καρδιά, τόλμη και αποφασιστικότητα η Ελευθερία. Οι Ήρωες της Εποποιίας του 1940 ήταν άνθρωποι απλοί, της διπλανής πόρτας, οι οποίοι όμως ήθελαν την Ελευθερία της Ελλάδας.
Και ήταν ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ, ΕΝΩΜΕΝΟΙ. Αυτοί ήταν οι παππούδες και οι γιαγιάδες μας!!!!!
Μια χούφτα στρατός κατόρθωσε το αδιανόητο, με λιγοστά και παλιά όπλα, χωρίς χοντρά ρούχα και με ελάχιστα πολεμοφόδια.
Αυτό είναι και το μήνυμα του Έπους του 1940. Το μήνυμα για Ελευθερία και Ανεξαρτησία της Πατρίδας μας. Ήμασταν λίγοι, μόνοι μας, αβοήθητοι αλλά ΕΛΛΗΝΕΣ. Ατρόμητοι και ανίκητοι!!!
Το μήνυμα του 1940 επίκαιρο και σήμερα όσο ποτέ. Η Πατρίδα μας περνάει δύσκολες στιγμές:
Η οικονομική κρίση έχει εξασθενίσει μεγάλο μέρος του πληθυσμού.
Οι βλέψεις της Τουρκίας επεκτείνονται και κάθε μέρα που περνάει γίνονται προκλητικότερες.
Το Έθνος μας βάλλεται από παντού.
Και ήμαστε πάλι λίγοι, μια χούφτα όπως τότε. Είμαστε μόνοι, όπως και τότε. Έχουμε υποχρέωση όμως και καθήκον να διαφυλάξουμε την ακεραιότητα της Πατρίδας μας. ΟΛΟΙ ΕΜΕΙΣ, ως σύγχρονοι απόγονοι του Λεωνίδα, του Παπαφλέσσα, των Ηρώων παππούδων μας του 1940. Να μεταλαμπαδεύσουμε την Ιστορία μας στις επόμενες γενιές, να σηκώσουμε ψηλά το λάβαρο της Ελευθερίας. Να υπερασπιστούμε την Σημαία μας, την Τιμή του Έθνους μας.
Τα χρόνια που θα έρθουν να έχουν προκοπή, υγεία και ευημερία για την Πατρίδα μας, για όλους εμάς. Μην ξεχνάτε πως δεν έχουμε να φοβηθούμε τίποτε. Γιατί ήμαστε ΕΛΛΗΝΕΣ!!!!
Ζήτω ο ένδοξος Ελληνικός Στρατός!!!
Ζήτω ο απανταχού της γης Ελληνισμός!!!
Ζήτω η Ελλάδα και η Κύπρος μας!!!
